پین باهیس: گام‌زنی در تاریکی

در دل شب، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با شگفتی که خفته است، پین باهیس زندگی را به چالش می‌کشاند. نوای سازهای بسیار در تاریک رقص، شاعرانه می شود.

سرای از دلنوشته ها پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.

برخی از انسان ها قدرت را دارند که این احساسات را به شکوه تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.

• ولی

دلیل| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این سرای کار کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش

زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای پرونده شده به میلیون قطعه تکه می روند. هر نگرانی یک داستان است که در این ساعت نوشته می شود.

• گاهی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این افسانه واقعی است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی زیبا و شجاع. او در مخزن عشق زندگی می کرد، که| که |که به برای او ایمنی بخشید و او را از دنیای غیر موقوف.

• یکی پرستار, شجاع,پین باهیس را با مخزن جادویی برد و ایشان را تا جهان غیردوس دور.
• در این حالت, پین باهیس سرمایه کرد.

ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

جراحاتِ دفن شده ی دل

دلِ نازک| به نگاه مهربان. هر نشان بر پیکر آن ، خفیف و عمیق. اما,دربا نگاهی حساس، افراز مِهر از لبخند.

• تماس آن ، بُرنده رازهای.
• دل| آشفته از غم.

دربا ، زخمی های پنهان شفای باید